جمهوری آذربایجان سرزمین آتش

آذربایجان، سرزمینی که دیدنش درست مانند گشت و گذار در تاریخ، تمدن و فرهنگ چند کشور مختلف است در امتداد جاده ابریشم، در شمال آب های همیشه خروشان رودخانه ارس، در جنوب غربی دریای خزر و در قسمت شرقی جنوب منطقه ی قفقاز، جمهوری آذربایجان – سرزمین آتش- قرار دارد که بزرگ ترین کشور بین سه کشور منطقه ی قفقاز است. کشوری که قرن هاست با دشت های سرسبز، کوه های استوار، رودهای خروشان، و همچنین با تاریخ، فرهنگ، تمدن و هنری پربار، پا بر جا ایستاده است و با دنیای مدرن امروزی پیوند خورده است.
دشت های سبزش که از دیرباز تا به امروز قدمگاه گام های رقص مردان و زنان آن بوده و هست. سرزمینی که رقص و ساز و آواز آن؛ و آیین ها و سنت هایش، میراثی درخشان برای این سرزمین کهن به یادگار گذاشته است. همچنان که دشت های آذربایجان را سبزه ها و گل ها فرش کرده اند، از صدها سال قبل با هنر دستان زنان این سرزمین، فرش هایی به زیبایی طبیعتش خلق و به جای مانده است. فرشی که با زیبایی و طرح های منحصر به فردش جاودانگی جهانی دارد.
جمهوری آذربایجان به لحاظ میراث فرهنگی و طبیعی یکی از غنی ترین کشورهای منطقه است. هم جواری شهر باکو با دریای خزر، وجود پوشش های گیاهی متنوع، تاریخ باشکوه و آثار دیدنی و به جا مانده از دوران های مختلف و متأثر از هنرهای ایرانی، ترک و روسی و همچنین همگامی با دانش، فناوری و پیشرفت های شهری به همراه برج های بلند و مدرنش، چهره ای دیدنی و جذاب به این کشور بخشیده است.
شهر باشکوه باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان و شهرهای نخجوان، شیروان و گنجه از دیگر شهرهای مهم این کشور هستند که با طبیعتی زیبا و تاریخی پربار، شکوه این سرزمین را امانت داری می کنند.
همچنان که تماشای آثار برجسته به جامانده از تاریخ هزاران ساله این سرزمین، دیدنی و جذاب است هم آواییش با روزگار پیشرفته امروز نیز، تاریخ و تجدد و نوآوری را به گردشگران هدیه می دهد. از جمله پیست فرمول یک جمهوری آذربایجان که در شهر باکو ساخته شده و آمده است تا هیجانی بزرگ را در کنار آرامش طبیعت این کشور بی نظیر در سفر به باکو عرضه کند. همچنین در تابستان سال ۲۰۱۵ جمهوری آذربایجان و شهر باکو برگزار کننده اولین دوره بازی های اروپایی و میزبان هزاران گردشگر مشتاق رویداد های ورزشی بودند.
در کل می توان گفت که آذربایجان سزرمینی بدون مرز؛ بین اروپا و آسیا، اسلام و مسیحیت، روسیه، خاورمیانه، ترک ها و همچنین ایرانی ها است. برای آشنایی بیشتر با شهر باکو، جاذبه های آن، و کشور آذربایجان، در تورلند همراه ما باشید.

پیست فرمول یک باکو، جمهوری آذربایجان

Baku City Circuit

جمهوری آذربایجان هنوز هم غرق در حس و حال برنده شدن و میزبانی مسابقه آواز یوروویژن است.

آیا مسابقه آواز یوروویژن ماه مه ۲۰۱۱ در دوسلدورف آلمان به خاطر دارید؟

مسابقه آواز یوروویژن ۲۰۱۱، ۵۶ امین دوره ی سالانه مسابقه آواز یوروویژن بود که در این مسابقه جمهوری آذربایجان با ترانه “دوان ترسیده” یا “Running Scared” توسط الدار و نگار برنده شد و بهتر از این نمی توانست باشد. این مسابقه در اسپریت آرنا در شهر دوسلدورف آلمان انجام شد که چهل و سه کشور در این مسابقه شرکت داشتند.
از این رو، مسابقه آواز یوروویژن ۲۰۱۲، به خاطر برنده شدن آذربایجان در دوره ی قبل ، در کشور آذربایجان و در شهر باکو برگزار شد.

کشور سابق آسیا و اروپای شرقی که با ایران، گرجستان، روسیه، ارمنستان و دریای خزر هم مرز است، اما بودن در بخشی از خانواده های اروپایی، چیزی است که آذربایجان مشتاق و خواهان آن است.
این کشور تولید کننده نفت که در قرن ۱۹ به خاطر نوبل (رابرت نوبل یک نیکوکار ثروتمند بود) و روچیلدها، ثروت زیادی به دست آورده بود. و همچنین به دلیل فراوانی نفت در سال ۱۹۲۰ مورد حمله ی لنین قرار گرفت.

در سال ۱۹۹۱ میلادی جمهوری آذربایجان از کمونیسم استقلال یافت، و در سال ۲۰۰۷ میلادی، با استفاده از ذخایر عظیم نفتی در دریای خزر قادر به تأمین سرمایه برای تعمیر و نوسازی شهر باکو، برای میزبانی مسابقه آواز یوروویژن در ماه مه ۲۰۱۲ شد.

ورزشگاه کریستال باکو

Baku Crystal Hall

بالاخره میزبانی مسابقه آواز یوروویژن برگزار و تمام شد، اما یک میراث از آن هنوز زنده و باقی است.
ورزشگاه کریستال باکو یک سالن و ورزشگاه چند منظوره سرپوشیده در باکو است. در تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۱۱، به گزارش تلویزیون بین‌المللی آذربایجان گفته شد که باکو کریستال هال (ورزشگاه کریستال باکو) محل برگزاری مسابقه آواز یوروویژن در سال ۲۰۱۲ خواهد بود. باکو کریستال هال برای میزبانی این رویداد در دماغه ی کوچک بر روی دریای خزر ساخته شده است. این سالن در آفتاب می درخشد و چراغ های لیزری آن در شب، رو به آسمان می درخشند.

ورزشگاه کریستال باکو در کنار میدان پرچم ملی، واقع شده است. در این میدان یکی از بزرگترین پرچم ها در جهان و قطعا بزرگترین پرچم در اروپا، با ابعاد ۳۵ در ۷۰ متر، بر روی یک میله به ارتفاع ۱۶۲ متر برافراشته شده است.

برج‌های شعله

Flame Towers

خط افق شهر با ساختمان های متعدد و با ارتفاع های متفاوت که در ۱۰ سال گذشته ساخته شده اند، ارتفاع های گوناگونی پیدا کرده است،اما نماد و لندمارک اصلی شهر، سه برج تازه ساز به نام برج های شعله هستند. (آذر به معنی “آتش” است) ارتفاع برج های شعله ۲۳۵ متر بالاتر از شهر است. آنها در طول روز و در زیر نور خورشید، به طور چشمگیر و زیبایی برق می زنند و شب هنگام، زمانی که ده هزار چراغ ال.ای.دی روشن است، نمایشی از اشکال هندسی و رقص آتش دارد.
برج‌های شعله، نام سه برج در شهر باکو در کشور جمهوری آذربایجان است که توسط شرکت آمریکایی هلموث، اوباتا و کاساباوم طراحی گردیده اند.

میدان فواره

Fountain square

 

بلوار جدید و جذابی که دریا را احاطه کرده است و هنگامی که شب می شود و ماه بیرون می آید، در میان جوانان مرسوم است، که برای غذا خوردن و نوشیدن انواع نوشیدنی ها، به مجتمع های اطراف ساحل، رستوران ها، و کافی شاپ های شیک می روند.

در زمان های دیگر آن ها برای خرید کردن به میدان فواره می روند.خرید از میدان فواره با معماری هاسمن، و با وجود مغازه های برند و همچنین گردشگاه های گسترده و بزرگ بیشتر شبیه به این است که از فروشگاه هایی با سبک اروپایی خرید می کنید.

میدان فواره از جاذبه های گردشگری باکو  در مرکز تجاری شهر باکو است. این منطقه از شهر پر از هتل‌ها و رستوران‌ها و فروشگاه‌های شیک و مجلل و گران‌قیمت است. در وسط این میدان، فواره‌ای بلند قرار دارد.

در میان این میزان از مدرنیته، بسیار جالب توجه است که بهترین ماشین در جاده ها ماشین لادا ساخت شرکت روسی است، ماشینی است که ۲۰ سال پیش در بازار انگلستان عمر کوتاهی داشت، اما در اینجا بخشی از زندگی روزمره ی شهری است.

چیزی که کمی عجیب و نا ملموس است، تاکسی لندن است. برای میزبانی یوروویژن دولت ۱۰۰۰ تا از این تاکسی بنفش ها را بیشتر از سیاه ها سفارش داد، و با توجه به گفته های یک راننده تاکسی “به خاطر داشتن تاکسی متر، برای مسافران بهتر و راحت تر بود و دیگر نیازی به چانه زدن نداشتند.”

سالن فیلارمونیک آذربایجان

Azerbaijan State Philharmonic Hall

سالن فیلارمونیک آذربایجان، واقع در شهر باکو ، سالن کنسرت اصلی در این کشور است که در سال ۱۹۱۲ ساخته شده است. این سالن ، در طول سالهای ۱۹۱۰-۱۹۱۲ به درخواست نخبگان شهر ساخته شد و توسط معمار مشهور گابریل میکلیف در سبک های رنسانس ایتالیا ( ساختمان بیرونی) و آلمانی ( ساختمان داخلی) به سبک روکوکو طراحی شده است.
در اصل، سالن فیلارمونیک آذربایجان تا قبل از سال ۱۹۳۶میلادی به عنوان باشگاهی برای ثروتمندان باکو محسوب می شد، که در آن ضیافت ها و سرگرمی های گوناگونی برگزار می شد. در طول جنگ داخلی روسیه، از این سالن به عنوان محلی برای تجمعات عمومی استفاده می شد و در سال ۱۹۳۶میلادی، این سالن به محلی برای جامعه ارکستر فیلارمونیک با هدف ترویج موسیقی محلی آذربایجان تجدید سازمان شد. در ۱۱ آگوست سال ۱۹۳۷ این ساختمان پس از بازسازی به نام آهنگساز مشهور مسلم ماقمایف نامگذاری شد. وی آهنگساز و رهبر ارکستر آذربایجانی بود که به عنوان رهبر موسیقی رادیو باکو انتخاب شده بود.

خیابان شهدا

Shahidlar Xiyabani, Alley of Martyrs

نکته ی حزن انگیز تر، در Shahidlar Xiyabani، یا خیابان شهدا است که چندین مقبره سنگ مرمر سیاه در آن جاست که متعلق به کسانی است که در طول ژانویه ی سیاه سال ۱۹۹۰ میلادی در حمله ارامنه به شهادت رسیدند. در میان آنها نام آلبرت Agarunov، قهرمان ملی جامعه یهودی، نیز به چشم می خورد.

جمهوری آذربایجان، یک کشور عمدتا مسلمان است، که به طور فعالانه از جامعه یهودی خود محافظت می کند. تنها ۲۰،۰۰۰ یهودی در یک کشور از ۸ میلیون نفری وجود دارد و در عین حال دولت برای حفظ کنیسه ها و حفظ فرهنگ آن ها، هزینه صرف می کند.

بافت قدیمی شهر باکو

Old City (Baku)

ایچری شهر، بافت قدیمی شهر باکو، که از آن با نام ارگ باکو نیز یاد می‌شود به تدریج مابین قرون ۱۱ تا ۱۹ میلادی ساخته شده‌است.
این شهر محصور از دوران پارینه‌سنگی تاکنون محل سکونت انسان بوده‌است و فرهنگ ها و تمدن های مختلفی چون ساسانی، زرتشتی،شیروانی، ایرانی، عربی، عثمانی و روسی را در خود جای داده‌است.
این قسمت شهر در شمال غربی خلیج باکو واقع شده و جزو دیدنی ترین اماکن‌ باکو به شمار می‌رود که در سال ۲۰۰۰ میلادی در شمار میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
ایچری شهر دارای ۲۳ محله، ۲ کاروان سرا، ۳ چشمه آب، میدان، بازار و … می باشد که جذاب‌ترین مکان آن قلعه دختر است.

تاریخ باستانی باکو، در شهر محصور قدیمی که در حال حاضر به عنوان یک سایت میراث جهانی مشخص شده است، به خوبی حفظ و نگهداری شده است. این شهر محصور قدیمی، پر از کافه ها و رستوران هایی است که نان سنتی را در کوره های خاک رس تهیه می کنند و آن را با پنیر نرم و شور گاو و خامه سرو می کنند. چای را از سماور های جوش ریخته و با مربا و شیرینی های مختلف برای میهمانان سرو می کنند.

دیگر مغازه ها به فروش لباس های سنتی، جواهرات و یا تولیدات خاص محلی، و همچنین تابلو فرش های دست باف مشغول هستند، که بی شک بدون خرید یکی از آن ها نمی توانید به خانه برگردید. در ایچری شهر یا همان بافت قدیمی شهر باکو، کاروانسرا های قوسی وجود دارد که در آن جا مسافران در مسیر ابریشم می تواند شب را سپری کنند و در حیاط آن، شتر های خود را سیراب کنند و به آن ها غذا بدهند. همچنین در میان کوچه های سنگفرش شده، خرابه ها و موزه های سر باز (موزه های در هوای آزاد) به چشم می خورد که شما می توانید د ر آن ها به گشت . گذار بپردازید.

قلعه دختر

Maiden Tower

قلعه دختر (به ترکی آذربایجانی: قیز قالاسی Qız Qalası) از آثار دوره ساسانی در شهر باکو است. این اثر تاریخی دارای ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض، و ۶ طبقه است، که در دو محدوده زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) ساخته شده‌است. این قلعه در روزگار کهن، نیایش گاه آناهیتا بوده و زرتشتیان برای زیارت به آن‌جا می‌رفتند. قلعه دختر، در سال ۱۹۶۰ میلادی مرمت و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه شد. سازمان یونسکو نیز در سال ۲۰۰۰ میلادی، این بنا را در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساند.
قلعه ی دختر در شهر باکو و در قسمت مرکزی این شهر قرار گرفته است. تاریخ این قلعه با ایران نیز مرتبط است، چرا که این قلعه در دوره ی ساسانیان ساخته شد و برای برگزاری مراسم زرتشتیان مورد استفاده قرار می گرفت. قلعه ی دختر یکی از مهمترین اماکن باستانی کشور آذربایجان و شهر باکو به شمار می رود. به قدری این مکان مهم است که تصاویری از آن بر روی پول رایج این کشور و همین طور تمبر های پست مشاهده می شود.

این قلعه، درون خود یک موزه نیز جای داده است و می توان عنوان قلعه ای که موزه نیز هست را به آن نسبت داد. قلعه ی دختر تاریخ تکامل شهر باکو را در خود جای داده است و زمانی که بالای آن قرار می گیرید نمای کاملی از شهر باکو را خواهید دید. به هنگام جشن نوروز در بالای برج آتشی روشن می شود و در شب بسیار زیبا و با شکوه است.
داستانی وجود دارد که دلیل نام گذاری قلعه را برای ما آشکار می کند. می گویند دختر خان باکو خود را از بالای آن به پایین پرت کرده است و برخی نیز می گویند خواهرش بوده است. دلیل این کار نیز این بوده است که دختر پادشاه توسط برادرش زندانی شده بوده.
طبق تحقیقاتی که در سال ۱۹۶۲ و ۱۹۶۳ بر روی این قلعه صورت گرفت بنا بر روی یک سنگ که بر روی بستر دریا قرار گرفته است ساخته شده و بسیار جالب است که بعد از گذشت سالیان سال این قلعه هنوز پا برجاست. قلعه دختر حدود ۱۴ متر در زیر زمین فرو رفته است و این موضوع خیلی جالب باعث شده است تا قلعه ضد زلزله باشد.
این برج معماری زیبا و منحصر بفردی دارد . حتی از این قلعه به عنوان یکی از بهترین و زیباترین جاذبه های تاریخی شهر باکو یاد می کنند. جنس این قلعه و تمامی قسمت های قلعه از سنگ است. داخل این قلعه به گونه ای ساخته شده است که ظرفیت حضور ۲۰۰ نفر را در خود دارد. قسمت شرقی این قلعه دیدی مناسب رو به آسمان دارد و برخی می گویند از این قلعه نیز برای علم نجوم نیز مورد استفاده بوده است.

در ورودی این قلعه بصورت دوگانه ساخته شده است و بعد از ورود با سقف های بلند مواجه خواهید شد. زمانی که از پله های سنگی به سمت بالای قلعه حرکت می کنید پنجره های کوچکی را می بینید که بر روی دیوار ها قرار گرفته است. یکی از قسمت های مهم این قلعه وجود داشتن چاه آبی با قطر ۲٫۳ فوت و عمقی برابر با ۶۹ فوت می باشد که در طبقه ی دوم قلعه ی دختر قرار گرفته است. این چاه راه ورودی است به قسمت های پایین تر از قلعه که در تحقیقات اخیر کشف شده است. آب این چاه از بارش باران تامین می شود و کاملا پاک است و آب چاه توسط لوله هایی به طبقات بالایی می رسد.

پس از آن که قلعه دختر به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید رسیدگی ها به آن آغاز شد در همان سال ها زمین لرزه ای باعث شد تا این قلعه آسیب هایی ببیند، با وجود این که گفته می شد قلعه ضد زلزله ساخته شده است، به همین دلیل یونسکو قلعه را در لیست بناهایی قرار داد که در خطر نابودی هستند. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ بازسازی هایی بر روی این بنا انجام گرفت و در سال ۲۰۱۰ این بنا تعمیر شد. برای رسیدن به این قلعه کافی است به شهر باکو و مرکز شهر بروید. قلعه ی دختر هم اکنون قابل بازدید است و بصورت ۲۴ ساعته در دسترس عموم می باشد .