تور یک روزه آخر هفته (قسمت سوم)

برای تمام کسانیکه مشغله ی کار و تجارت دارند، آخر هفته فرصت مناسبی برای استراحت و گذراندن ساعاتی در کنار خانواده و دوستان می باشد. این دورهمی وقتی جذاب تر  و خوشایندتر می شود که از فضای کار و خانه دور شویم و به دل طبیعت پناه ببریم. از اینرو، امروز در تورلند به معرفی پنج تفریگاه دیگر در تهران می پردازیم.

مجله های مرتبط:

سفرهای کوتاه آخر هفته (قسمت اول)

سفرهای کوتاه آخر هفته (قسمت دوم)

۱۱- پارک جنگلی لویزان

 
پارک جنگلی لویزان یکی از پارک‌های جنگلی شهر تهران است که در بخش شمیرانات واقع شده است. این پارک ۱۱۰۰ هکتار وسعت دارد و بزرگ ترین فضای سبز تهران به شمار می رود. پارک جنگلی لویزان بیشتر دارای کاربرد تفریحی می باشد.

پارک جنگلی لویزان درحدود ۱۳ کیلومتری مرکز شهر تهران، از شمال به بزرگراه شهید بابایی، از جنوب به شمس آباد، از شرق به بزرگراه شهید باقری و از غرب به ده لویزان محدود می شود. پارک جنگلی لویزان چندین درب ورود و خروج دارد که در حال حاضر دو درب آن باز است و می توان از آنها عبور و مرور کرد؛ درب اصلی آن از سمت بزرگراه هنگام – بالای اتوبان همت و پایین اتوبان بابایی – است که پس از طی کردن مسیری پر پیچ و تاب و باریک که اطراف آن با درختان کهنسال و گیاهان زیبا پوشیده شده اند به بالای پارک جنگلی می رسید. درب دیگر نیز از سمت ده لویزان است. هر دو مسیر به یک منطقه منتهی می شوند.

پارک جنگلی لویزان فضای مناسبی برای تفریح خانواده‌هاست و با توجه به فضای طبیعی و مسیری که از میان طبیعت این پارک عبور می‌کند، مناظر دلنشین و زیبایی را ایجاد می‌کند. پارک جنگلی لویزان درختان بلند و سربه فلک کشیده ای دارد. در بالاترین بخش پارک جنگلی لویزان چندین هتل، سفره خانه، بوفه، کافی شاپ، تالار و یک مسجد به چشم می خورد.
بیشتر اهالی شرق تهران بعدازظهرهای تابستان به این پارک می روند تا از هوای بسیار خنک و دلنشین آن بهره ببرند. در بالای پارک، به تعداد فراوان آلاچیق، کباب پز، سطل های زباله و نیمکت وجود دارند. از بالای پارک جنگلی لویزان می توان نمای بسیار زیبایی از شهر تهران را از لابه لای درختان همیشه سبز آن تماشا کرد. به ویژه هنگام شب، تماشای تهران از این پارک بسیار لذت بخش و دیدنی است.

 

۱۲- پارک ملی خجیر و سرخه حصار

پارک ملی خجیر و سرخه حصار در ارتفاع ۱۵۴۷متری از سطح دریا قرار دارد. میانگین حداکثر ارتفاع آن ۲۶۰۰ متر و حداقل آن ۱۴۵۰ متر است. تمام این ناحیه به غیر از بخش شمال شرقی آن، جزو مناطق حفاظت شده هستند. وسعت پارک ملی خجیر، سرخه حصار و منطقه حفاظت شده جاجرود بترتیب، ۹۹۷۱، ۹۱۹۴ و ۵۶۶۲۵ هکتار می باشد.با توجه به همسایگی پارک ملی خجیر و سرخه حصار، خصوصیات طبیعی دو منطقه از جمله نوع جانوران و گیاهان شبیه به هم است، اما خجیر با توجه به فاصله بیشتری که از تهران دارد، دست‌نخورده‌تر و سالم‌تر مانده‌است.
پارک‌های ملی سرخه حصار و خجیر به صورت دو منطقه مجزا از هم در شرق تهران و در جنوب جاده هراز (آبعلی) قرار گرفته‌اند. در فاصله بین این دو، منطقه حفاظت شده ی جاجرود با حداقل عرض ۵/۲ کیلومتر و حداکثر ۱۰ کیلومتر به صورت نواری قرار دارد. در واقع پارک ملی خجیر و سرخه حصار، جزئی از منطقه ی حفاظت شده جاجرود به حساب می آیند. منطقه ی حفاظت شده جاجرود که امروزه وسعت آن حدود ۷۷۴۰۰ هکتار می باشد از زمان انتخاب تهران به عنوان پایتخت یعنی از سال ۱۱۳۴با وسعتی بالغ بر ۱۵۰۰۰۰ هکتار تحت قرق سلطنتی بوده است، از اینرو همواره نوعی حفاظت در این منطقه صورت می گرفته. این منطقه با قدمت حفاظتی بیش از ۲۵۰ سال در زمره ی قدیمی ترین مناطق حفاظتی در ایران و حتی در دنیا محسوب می گردد.

در سالهای‌ بعد از انقلاب‌ به‌ دلیل مشخص‌ نبودن‌ وضعیت‌مدیریتی‌ این‌ مناطق‌ که‌ قبلا به‌ عنوان‌ شکارگاه‌ سلطنتی‌ زیرنظر وزارت‌ دربار اداره‌ می شد، مورد هجوم‌ دامداران‌ و ارگان‌های‌ مختلف‌ قرار گرفت‌. با شروع‌ جنگ‌ تحمیلی‌مانورهای‌ نظامی‌ در کفه‌ ی قصر فیروزه‌ واقع‌ در پارک‌ ملی‌ سرخه‌ حصار شروع‌ گردید و رفته‌رفته‌ بخش‌هائی‌ از این‌ پارک‌ تحت‌ تصرف‌ ارگانهای‌ نظامی‌ مختلف‌ قرار گرفت‌. از طرف‌دیگر پس‌ از واگذاری‌ این‌ مناطق‌ به‌ سازمان‌ حفاظت‌ محیط زیست‌ به‌ علت‌ ضعف‌ موجود در سازمان‌ و در اثر فشار دامداران‌ و مردم‌ یکپارچگی‌ این‌ منطقه‌ که‌ بالغ‌ بر ۱۵۰۰۰۰ هکتار بود از هم‌ گسسته‌ شد و در نتیجه مناطق‌ خجیر و سرخه‌ حصار به‌ علت‌ ایجاد یک‌ راهروی‌ وسیع‌ دربین‌ آنها از هم‌ تفکیک‌ شدند و منطقه‌ ورجین‌ ارتباط خود را با این‌ مناطق‌ کاملا از دست‌داد.
پارک ملی سرخه حصار تعدادی از اکوسیستم های طبیعی نادر و ارزشمند،استپی،بیشه ای ، کوهستانی و دشتی کشور را در خود جای داده و در عین حال الگویی تمام عیار از شرایط اقلیمی بوم شناختی منطقه تهران می باشد. حیات وحش پارک ملی سرخه حصار از جنبه های زیبایی شناختی، بوم شناختی، اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و تفریحی از چنان ارزش والایی برخوردار است که اطلاق کلمه کم نظیر را در مورد آن توجیه می نماید. با توجه به توپوگرافی زمین در این پارک ، واحدهای گیاهی متعددی در آن به وجود آمده است رویشگاه های بسیار غنی پارک متشکل از جوامع گیاهی متعددی بوده و تا کنون نزدیک به ۳۲ واحد گیاهی و۵۲  خانواده مختلف در این پارک شناسایی شده است. انواع درختان، درختچه ها، گرامینه ها، علف ها و گلسنگ های مربوط به اقلیم منطقه در پارک ملی سرخه حصار وجود دارد. در پارک سرخه حصار بعضی از گونه ها از لحاظ اکولوژیکی،حفاظتی،دارویی و صنعتی ارزش فراوانی دارند و تعدادی از این گونه ها در ردیف گیاهان نادر و در حال انقراض ثبت شده اند.

پارک ملی خجیر با توجه به تنوع توپوگرافیکی در بر گیرنده انواعی از بکرترین ، نادرترین و ارزشمند ترین رویشگاه های طبیعی، استپی، بیشه ای و کوهستانی در نواحی سلسله جبال البرز است. گونه های پستانداران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان موجود در این پارک عمدتاً مشابه پارک ملی سرخه حصار است . تعدادی از گونه های درختی موجود در این پارک نیز بسیار حائز اهمیت بوده و در زمره گونه های نادر و در حال انقراض ثبت شده اند برخی از گونه های گیاهی این پارک نیز دارای ارزش دارویی ، صنعتی و اقتصادی می باشند. براساس‌ مطالعات‌ فلورستیک‌ ژان‌ کلورکلن‌، ثابت‌ ژاکارد (نسبت‌ تعداد جنس‌های‌ گیاهی‌ بر تعداد گونه‌های‌ گیاهی‌ همان‌ منطقه‌) در بخش‌ اعظم‌ از منطقه‌ البرز به‌ عدد یک‌نزدیک‌ است‌. این‌ مسئله‌ نشان‌ دهنده‌ تنوع‌ زیستی‌ خارق‌ العاده‌ در این‌ منطقه‌ است‌.

در شیب‌ جنوبی‌ البرز مرکزی‌، سرخه‌ حصار و بخش‌ کوچکی‌ از خجیر در حوزه‌جاجرود تنها مانده‌های‌ جنگلی‌ پسته‌ و بادام‌ وحشی‌ محسوب‌ می‌شوند که‌ در واقع‌ بعنوان‌آثار طبیعی‌ ملی‌ نیز حائز اهمیت‌ و ارزش‌های‌ حفاظتی‌ می‌باشند.
منطقه به دلیل وضعیت طبیعی مناسب دارای تعداد زیادی چشمه است بطوریکه تنها در محدوده لواسانات ۷۴ دهنه چشمه وجود دارد که قسمت عمده آب آن به مصارف کشاورزی می‌رسد.
در منطقه تعداد ۱۱۸ گونه پرنده و ۳۸ گونه پستاندار و ۲۷ گونه خزنده زندگی می‌کنند. ۳ گونه پلنگ، قوچ، آهو حمایت شده و یک گونه دیگر به نام پازن در معرض خطر می‌باشد. از پرندگان موجود در منطقه جاجرود نیز تعداد ۱۸ گونه حمایت شده و ۷ گونه در خطر انقراض و یک گونه آسیب پذیر می‌باشد که همگی جزء پرندگان غیر بومی منطقه می‌باشند.

۱۳- پارک جنگلی وردآورد

پارک جنگلى وردآورد با ۱۰۲۰ هکتار وسعت، ‌ دومین پارک جنگلى بزرگ استان است که در محدودهٔ کوه‌هاى ورد‌آورد در حد فاصل اتوبان کرج و پادگان سپاه قرار دارد. متأسفانه در سال‌های اخیر با توجه به عبور بزرگراه همت از کنار پارک جنگلی وردآورد و افزایش شدید ارزش زمین در حوالی این بزرگراه بخشی از این پارک توسط شهرداری تخریب و در اختیار تعاونی‌هایی وابسته به شهرداری قرار گرفته است تا در آن ساخت و ساز صورت پذیرد. این پارک جنگلی در منطقه ۲۲ تهران قرار دارد.
بخشى از جنگل‌هاى طبیعى استان تهران در نقاط مختلف پراکنده‌اند. از جمله، جنگل‌هاى دامنهٔ‌ جنوبى البرز مناطقى مانند کوه‌هاى تهران و کرج (ورد‌آورد – دره وازگن) را در بر مى‌گیرد. گونه‌‌هاى مختلف درختى و گیاهى مانند پسته، بادام‌کوهى، داغ‌داغان، سنجد، تنگرس، گز، ارزن، سماق سیاه دلیک و … مهم‌ترین درختان این جنگل‌ها هستند. دامنه‌هاى جنوبى رشته‌کوه البرز نیز در فصل‌هاى مساعد سال، ‌ از گونه‌هاى متفاوت گل نسترن و شقایق وحشى پوشیده مى‌شود و چشم‌اندازى بسیار بدیع و زیبا مى‌آفریند.

 

۱۴- دره‌ ی جاده چالوس ، کرج

این دره که در مسیر جاده کرج به چالوس قرار دارد، یکی از زیباترین دره‌های ایران و شاید جهان می باشد که چشم‌اندازهای فوق العاده زیبایی دارد. رودخانه‌های پرآبی که در این دره جریان دارند، زیبایی دو چندانی به آن می‌بخشند. آب این دره در تمام ایام سال، به جز روزهای بارانی که آب رود جاری در این دره گل‌آلود است، صاف و زلال می باشد.

رودخانه‌ ی چالوس که از بلندی‌های کوهستانی کندوان سرچشمه می‌گیرد، در محل تونل کندوان به دو شاخه تقسیم می‌شود، یک شاخه آن به سوی دریای مازندران می‌رود و شاخه دیگر آن به سوی سد امیرکبیر (کرج)‌ سرازیر می‌گردد. با این که اطراف رودخانه چالوس سنگلاخ است و راه‌های دسترسی به آن آسان نیست، اما آب و هوای مناسب و زیبایی‌اش، جمعیت انبوهی را به خود جذب می‌کند. در این دره، رستوران و متل‌های بسیاری قرار دارد که می‌‌توان شب را در آنجا سپری کرد و از فضای دلپذیر آن لذت برد.

دره ی چالوس به دلیل زیبایی‌های فراوانی که دارد در تمام فصول سال، حتی در زمستان که سردی هوا در آنجا به زیر صفر درجه می‌رسد و برف سراسر آن را می‌پوشاند، پذیرای گردشگران است و از مناطق دیدنی استان بشمار می رود.

کنار جاده کرج – چالوس در ۷۰ کیلومتری تهران و در انتهای یک جاده فرعی مکانی به نام تکیه سپه سالار وجود دارد که چشم‌انداز آن قله هفت خوان‌هاست در این مکان ساختمانی بزرگ با سالنی مجهز به امکانات رفاهی برای مسافران وجود دارد.

۱۵- دره اوین – درکه

وجود روستا آن هم در شهر بزرگی همچون تهران کمی دور از ذهن به نظر می رسد، درکه اما در این هیاهوی پایتخت ماهیت خود را حفظ نموده و همچنان یکی از خوش آب و هواترین مناطق روستایی در قلب شهر تهران می باشد. در ادامه ی روستا درکه، دره اوین واقع شده است. دره ای که در آن رودخانه ای پرآب جریان داشته و در مسیر خود فضایی پله کانی و استخری طبیعی ایجاد کرده که در بین اهالی و گردشگران به هفت حوض معروف است.
تهرانی های خوش ذوق نیز در اطراف  اوین درکه رستوان های سنتی، مدرن و قهوه خانه هایی راه اندازی کرده اند تا گردشگران در هنگام صرف غذا از طبیعت زیبای این دره خوش آب و هوا بهره برند.

اگر اهل پیاده روی و طبیعت گردی هستید بد نیست سری به درکه زده و چایی در دل طبیعت نوش جان کنید.
ناحیه کوهستانی اوین – درکه در شمال غربی تهران. بین طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۲۶ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۵ درجه و ۴۸ دقیقه تا ۳۵ درجه و ۵۴ دقیقه واقع شده است. دره اوین درکه، به عنوان بخشی از ناحیه کوهستانی البرز مرکزی از شرق به تپه‌های علی‌آباد ولنجک، از غرب به ارتفاعات حصارک، از شمال به ارتفاعات توچال و شاه‌نشین و از جنوب به ناحیه اوین و سعادت آباد منتهی می شود. میزان متوسط بارندگی سالیانه ۴۰۰-۳۰۰ میلی‌متر و میزان متوسط دمای سالیانه ۱۶٫۷ درجه سانتی گراد است. از گونه‌های گیاهی منطقه اوین درکه، ۲۱ گونه (۷٫۱ درصد) انحصاری ایران می باشند.

تورلند برای شما آخر هفته ی خوشی را آرزو می کند.