تور یک روزه آخر هفته (قسمت دوم)

اگر پایتخت‌نشین هستید و حوصله سفرهای طولانی مدت را ندارید و یا ترجیح می دهید حتی از فرصت های کوتاه و تعطیلات یک روزه ی خود برای طبیعت گردی استفاده کنید، به شما توصیه می کنم این سری مقالات را دنبال کنید.
از آن جاییکه استان تهران  دارای طبیعت بی‌نظیری است، یکی از ویژه‌ترین استان‌های کشور به شمار می رود. این استان هم کوه دارد، هم رود، هم کویر و هم جنگل. بنابراین اگر ساکن تهران هستید و علاقه مند به سفرهای یک روزه، بهتر است این مقاله را مطالعه کنید و با جاذبه‌های گردشگری استان تهران و  اطراف آن آشنا شوید که با شناخت آنها می‌توانید یک روز خاطره‌انگیز را برای خود و عزیزانتان خلق کنید.

 

۱) روستای آبگرم لاریجان

به علت شرایط خاص زمین‌شناختی در دامنه‌های البرز به ویژه اطراف قله دماوند، آب‌های معدنی با خواص مختلف درمانی وجود دارد که مهم‌ترین آنها در روستای آبگرم مجموعه‌ای جذاب را پدید آورده‌است. توریستی‌ترین روستای لاریجان، روستای آبگرم است که این موقعیت را مدیون چشمه آب گرم لاریجان است. روستای ییلاقی و خوش آب ‌و هوای آبگرم در دامنهٔ قله دماوند قرار دارد. جاده دسترسی به آن پس از طی ۷۰ کیلومتر در مسیر توریستی هراز، در محل گزنک بخش لاریجان از راه اصلی جدا شده و به سمت غرب در مسیر کوهستانی و آسفالته ادامه یافته و پس از عبور از روستای ییلاقی گزانه به آبگرم می‌رسد. در این روستا حمام‌های آب گرم  بسیاری وجود دارد که جمعیت زیادی را در فصول مختلف به سمت خود جذب می‌کند. این روستا شامل یک خیابان اصلی است که در هر دو سمت آن تعداد زیادی مغازه، برای رفع نیازهای گردشگران وجود دارد.
از چشمه آبگرم لاریجان در هر دقیقه حدود ۱۰۰۰ لیتر آب خارج می‌شود. درجه حرارت آب چشمه بین ۶۵ تا ۷۰ درجه سانتی‌گراد است. رنگ آب زلال و مزه آن نامطبوع است و بوی هیدروژن سولفور می دهد. این چشمه دارای املاح بی کربنات منیزیم است و برای بیماری‌های پوستی، زخم‌های کهنه، دردهای استخوان، مفاصل، رماتیسم، بیماری‌های مجرای تنفسی و ناراحتی‌های عصبی مفید می باشد. از بناهای معروف این روستا حمام شاه عباسی مربوط به دوره صفوی است.

 

 

۲) روستای خور

روستای خور در دامنه غربی قله گندم چال در شمال غرب تهران و یکی از مناطق مرتفع البرز مرکزی واقع شده است که دارای طبیعت منحصربه فرد و باغ های زیبا می باشد. یکی از مناظر منحصربه فرد آن آبشار خور است.
روستای خور از شرق به روستای سیفدارک و فشند و شهر جدید هشتگرد، از غرب به روستای عرب آبادکوه و شهرک هیو، از شمال به منطقه کوهستانی طالقان و از جنوب به بزرگراه تهران قزوین و شهر هشتگرد منتهی می گردد.
روستای خور علاوه بر طبیعت زیبا، دارای پیشینه تاریخی نیز می باشد. به نظر می‌رسد نام روستای خور به جهت داشتن آب و هوای خوب و مناسب، ابتدا خوب یا خرداد بوده که با مرور زمان به خور تبدیل شده است. از دیدنی‌های این روستا و مناطق اطراف آن می‌توان امامزاده سلیمان، تپه‌ها و دره دوچنار، امامزاده برچشمه یا زبیده خاتون، برج و باروی قلعه خور و چنار ۸۰۰ ساله‌اش را نام برد.
امامزاده سلیمان، از نوادگان امام زین العابدین است که بقعه این امامزاده در محدوده داخل روستای خور قرار گرفته است و قدمت بنای کنونی آن به دوران صفویه بر می گردد.
امامزاده زبیده خاتون، در شمال غربی روستای خور در منطقه ای به نام برچشمه است. در دامنه کوه آن چشمه، کوره آهک پزی قدیمی و بقعه ای متعلق به دوره ایلخانی وجود دارد. این بقعه را زبیده خاتون می نامند. این بنای سنگ و گچی که دارای یک برجک ۶ ضلعی می باشد، در نوع خود دیدنی و زیبا است. داخل هر یک از اضلاع این برجک طاقچه ای محراب مانند وجود دارد. مصالح به کاررفته در این بنا شامل سنگ، ملات و ساروج می باشد.
در ناحیه زرچه کانی که به چنار تپه مشهور است درختان کهنسال و بزرگی از گونه ی چنار وجود دارد که بسیار زیبا و دیدنی هستند. در نزدیکی محوطه مسجد جامع نیز چناری ۸۰۰ ساله وجود دارد که گواه و شاهدی زنده بر تاریخی بودن این منطقه است. از محوطه برج و باروی قلعه خور، بخش بسیار کوچکی باقی مانده است. یکی از برج‌های این قلعه تا سال ۱۳۴۰ نیز پابرجا بوده که متاسفانه امروزه بخشی کوچک از آن بجای مانده است.
آبشار زیبای خور با ارتفاع ۵۰ متر در مجاورت روستای خور در استان البرز و در فاصله ۱۷ کیلومتری جاده کرج چالوس واقع شده است.
پس از طی مسافت ۱۷ کیلومتر از شهر کرج به سمت چالوس (در حدود ۳ کیلومتر قبل از سد کرج) وارد مسیر فرعی آسفالته خوزنکلا می شوید. با عبور از خوزنکلا، ارنگه و سیجان به روستای خور می رسید.
آبشار از روستای خور تقریباً ۲ کیلومتر فاصله دارد که با طی زمان ۳۰ الی ۴۵ دقیقه از میان درختان زیبای سیب ترش، گوجه سبز، زردآلو و گیلاس و طبیعت زیبای منطقه به پای آبشار خور خواهید رسید. به دلیل جلوگیری از هدر رفت آب چشمه مسیر نهر آب از نزدیکی آبشار تا روستای خور به وسیله کانال کوچکی هدایت می شود که در میان مسیر دریچه هایی برای تغییر مسیر آب به سمت باغات تعبیه شده است.
این آبشار به اندازه ای بلند است که از فاصله ای دور نیز می توان آن را دید و خستگی پیاده روی را از تن به در کرد. همانطور که گفته شد ارتفاع آبشار ۵۰ متر است و محل ریزش آب به صورت صخره ای و کاملاً عمود بر زمین می باشد.

 

در زمستان به دلیل سردی هوا، آب آبشار یخ میزند و منظره واقعاً زیبایی را ایجاد می کند. البته اشاره به این نکنه نیز ضروری است که به دلیل ارتفاع برف، رسیدن به آبشار نیز سخت تر از دیگر فصول می باشد.

تپه ها و کوهستان های این منطقه به دلیل برخورداری از آب فراوان، خاک حاصلخیز و شرایط رشد مطلوب بخصوص در فصل بهار، میهمان گونه های گیاهی خوراکی و درمانی مثل ریواس، آویشن، کنگر، پونه و غیره است.
پیست اسکی خور هم در نزدیکی روستای خور قرار دارد که بزرگ ترین پیست اسکی ایران است.

در مرکز روستا قبرستانی قدیمی قرار دارد که در آنجا نیز آثار سنگ هایی با قدمت ۶۰۰ تا ۷۰۰ سال با نام اشخاصی که پسوندهای منتصب به خور دارند یافت می شود. یکی از ویژگی های منحصربه فرد این روستا هم جواری با آبشار خور است که جزو مناطق خاص و منحصر بفرد طبیعت ایران است.
با توجه به داشتن آب وهوای کوهستانی جانورانی مانند قوچ، میش، کل، بز، گرگ، شغال، روباه و پرندگانی از نوع کبک، مرغ کوهی، عقاب، شاهین، جغد، قناری، بلبل، شانه به سر و دارکوب در این منطقه دیده شده اند.

 

۳) روستای کردان

روستای تاریخی کردان از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در ارتفاع ۱۳۵۰متر از سطح دریا واقع شده است که از شمال با جاده کوهسار و برغان ،از غرب با اراضی سیف آباد و بانوصحرا ،از جنوب با اتوبان کرج -قزوین و از شرق با شهرستان کرج همسایه است.
روستای کردان، یکی دیگر از روستاهای زیبا و تاریخی منطقه هشتگرد است. از دیدنی‌های این روستا می‌توان به برج آرامگاهی کردان، پل قدیمی‌ بانو صحرای کردان، امامزاده شاهزاده حسین و بی‌بی شهربانو اشاره کرد. بنای امامزاده شاهزاده حسین دارای پلانی مدور و دارای ۳۴ کنگره به ارتفاع شش متر بر روی بدنه و گنبد دوپوش از نوع عرقچین با شیوه آجر سنتی به صورت معمولی و رگ چین است. بدلیل طراحی خاص آن، جزء بناهای زیبا و استثنائی به شمار می رود و در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

در دو کیلومتری شمال غرب روستا پلی قدیمی ‌به نام بانو صحرا وجود دارد. این پل آجری در دوره صفوی ساخته شده که تنها دو پایه و بخشی از تاق‌های آن باقی مانده است. بازدید از روستای سرسبز و خوش آب و هوای فشند را نیز به کسانی که به این منطقه سفر می‌کنند، توصیه می‌کنیم.

از صنایع و مراکز اقتصادی مهم واقع در کردان می توان به مراکز پرورش اسب، کشتارگاه مرغ کردان، کشتارگاه صنعتی گاو سلیمانی، سیلوی۳۰۰هزارتنی ذخیره گندم، شرکت ماموت، شرکت سوپا، شرکت سرنگ سازی هلال احمر جمهوری اسلامی ایران (سها)، نیر پارس و مایان فولاد اشاره کرد.
شغل غالب ساکنین کردان کشاورزی ،باغداری و دامداری می باشد. روستای کردان به سبب موقعیت خاص جغرافیایی ،استقرار صنایع مهم و وجود جاذبه های بسیار زیبا و برجسته طبیعی، تاریخی ، گردشگری، مذهبی و همچنین مجاورت با اتوبان تهران-قزوین و همسایگی با مراکز جمعیتی نظیر کلان شهر کرج، و بالاتر از آن برخورداری از آب و هوای مطلوب و طبیعت بسیار زیبای کوهستانی، علاوه بر جذب تعداد قابل توجه گردشگر، از استعداد مهاجرپذیری بالائی نیز برخوردار است .

 

۴) توچال

دامنه جنوبی البرز که به کوهستان توچال شهرت دارد، میعادگاه اصلی کوه نوردان و ورزشکاران تهران است. کوه توچال (Tochal mount) در شمال تهران و به ارتفاع ۳۹۶۲ متر می باشد  و دامنه ی جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و بلندترین نقطه شهر تهران محسوب میشود که به بام تهران شهرت دارد. توچال به معنی چال آبگیر و دریاچه‌ی کوچک است و از آنجاییکه قله‌ی توچال در کنار دریاچه ای از یخ طبیعی قرار دارد آن را “توچال” نامیده اند.
مشهورترین و پررفت و آمدترین پناهگاه‌های توچال از شرق به غرب عبارت است از : کلک چال، شروین، شیرپلا، جان پناه قله توچال، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپید کمر و پلنگ چال که همگی آنها مشرف به تهران‌ می باشند. علاوه بر تله‌سی‌یز کوچکی که منطقه دربند دارد تله‌کابین توچال دارای بالابر صندوقی است و پیست توچال نیز تنها مکان قابل اسکی روی برف این منطقه است. این کوه از جنوب، به شهر تهران و از شمال به آهار، شکراب و شهرستانک مشرف می باشد.
بر فراز قله ی توچال در بیشتر روزهای سال باد شدید می وزد و بدلیل ناپایداری بیشتر هوا در فصول زمستان و بهار، برای صعودهای زمستانه و بهاره بهتر است آب و هوای آن را چک کنید.
پیش بینی هواشناسی توچال توسط سایت snow-forecast در ارتفاع  ۱۷۷۱ متر ، ۲۸۳۶ متر و ۳۹۰۱ متر انجام می گردد.
برای صعود به توچال مناسبترین مسیر، عمومی ترین و نزدیک ترین مسیر صعود به قله توچال از دربند و پناهگاه شیرپلا هست.
وقتی از میدان تجریش به میدان سربند (مجسمه کوهنورد) در بخش شمیران رسیدید، کوهپیمایی شما از کنار مجسمه آغاز می شود. مسیر با شیب اولیه نسبتا تندی رو به شمال و راه پاکوب مشخصی آغاز و پس از ۳۰ دقیقه به آبادی کوچک پس قلعه با باغ های باصفای و زیبایش می رسید.
از این منطقه مسیر اصلی با شیب های کم و بیش تندی شروع می شود و با گذر از قهوه خانه های کنار رودخانه سربند به ابتدای مسیر سنگی مرسوم به پناهگاه شیرپلا می رسد. کوهپیمایان می توانند از روستای پس قلعه در نهایت آمادگی و احتیاط کافی مسیر سنگی کاملا مشخص را که در حمایت پلکان های فلزی و سیم بکسل است، طی کرده با صرف حدود ۲ ساعت به مجمتع وزرشی کوهستانی شیرپلا (پناهگاه مجهز سه طبقه) در ارتفاع ۲۸۵۰ متری می رسید.
از شیرپلا رو به شمال مسیری پرشیب را پیش رو گرفته و پس از ۲ ساعت به جان پناه امیری (سیاه سنگ) و سپس با صرف ۱ ساعت دیگر به قله توچال می رسید. مناظر رو به شمال توچال بی اندازه دل فریب و جذاب هستند. نمای با شکوهی از قله دماوند تا علم کوه و کلاردشت در میان صد ها ارتفاع ۴۰۰۰ متری البرز مرکزی به چشم می خورد.
برای فرود از قله توچال می توانید مسیر های زیر را انتخاب کنید.
– به ایستگاه ۷ تله کابین توچال رفته و از آنجا با تله مستقیم تا ولنجک بروید. (سریعترین و بهترین راه)
– مسیر صعود را بازگردید. (کوتاه ترین مسیر)
– از ایستگاه ۷ تا ایستگاه ۵ را با تله کابین رفته و از دره اوسون به دربند بروید. (که برای این مسیر به راهنما نیاز دارید)
اگر در فصل زمستان اقدام به صعود میکنید، بدلیل کوتاهی روز، امکان بسته شدن تله کابین (حدود ساعت ۳ بعدازظهر) وجود دارد، با وجود سرمای شدید روی قله، دلتان را به جانپناه روی قله خوش نکنید و با آگاهی کامل نسبت به توانایی خود و زمان، تصمیم درستی برای صعود بگیرد و در صورت مشکل و به خطر افتادن جان خود با ۱۲۵ (آتش نشانی) تماس بگیرید. قله توچال یکی از پرخطرترین قله های ایران می باشد.

پیست اسکی و تله‌کابین توچال

تله‌کابین توچال در پایان خیابان ولنجک و در ۳ کیلومتری میدان تجریش در منطقه شمیرانات قرار گرفته است.
مجموعه ورزشی-تفریحی تله کابین توچال از ارتفاع ۱۸۳۰ متری از سطح دریا در انتهای خیابان ولنجک آغاز شده و پس از عبور از جاده آسفالته در ارتفاع ۱۹۱۰ متری به ایستگاه اول تله کابین توچال متصل می‌شود. پروژه ساخت تله کابین توچال با همکاری شرکت فرانسوی ” پوما ” و شرکت اتریشی ” دوپل مایر ” در سال ۱۳۵۳ هجری شمسی آغاز گردید و در سال ۱۳۵۷ اتمام یافت.
این تله‌کابین دارای سه خط اصلی و سه خط تله‌سی‌یژ و یک خط تله اسکی است. روی هم رفته درازای سه خط اصلی تله کابین حدود ۷۵۰۰ متر می شود که در میان تله کابین‌های نصب شده در دنیا یکی از طولانی‌ترین خطوط تله کابین پیوسته به حساب می آیند. . ایستگاه اول این تله کابین در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه دوم در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع ۳۷۰۰ متری از سطح دریا است. سرعت حرکت کابین‌ها در مسیر تله کابین، ۴ متر بر ثانیه می‌باشد.

هتل توچال

از سال ۲۰۰۳ مهمان‌پذیری به نام «هتل توچال» در ایستگاه هفتم تله‌کابین توچال راه‌اندازی شد. نمای این هتل از چوب بوده و به دامنهٔ شمالی توچال و دامنهٔ جنوبی البرز مرکزی و قلل کلون بسته و خلنو مشرف است. قدیمی‌ترین جان‌پناه کوهنوردی ایران (اسپید کمر) در جنوب قلّهٔ توچال و شرق ایستگاه ۵ قرار دارد.

روزهای کاری تله کابین توچال درصورت مساعد بودن شرایط جوی از سه شنبه تا جمعه است و از ساعت ۸ صبح تا ۱۲:۳۰ بعدازظهر (تا تکمیل ظرفیت- حدود ۳ بعدازظهر) این تله کابین کار میکند.

۵) پارک جنگلی چیتگر

پارک جنگلی چیتگر از پارک‌های جنگلی شهر تهران است. این پارک با مساحت تقریبی ۱۴۵۰ هکتار زمین پردرخت از دیرباز جمعیت زیادی از مردم تهران را جهت گذراندن اوقات فراغت به سمت خود می کشانده. هدف از احداث این بوستان جنگلی که در ابتدای مسیر وزش باد غربی به شهر تهران است، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌ است.
این پارک از حیث جغرافیایی (در منطقه ۲۲ تهران) تقریباً در حد وسط فاصله تهران و کرج قرار گرفته است. این پارک از جنوب به اتوبان و خط متروی تهران ـ کرج، از شمال به اتوبان در حال احداث رسالت و از غرب به پیکان شهر و باغ گیاه شناسی محدود می گردد.
این بوستان از شمال به زمین‌های چیتگر، از جنوب به آزادراه تهران-کرج از غرب به آزادشهر و پیکان شهر و از شرق به منطقه خرگوش‌دره محدود می‌شود.
از مجموعه ۵ ایستگاه مترو که در کنار منطقه ۲۲ قرار دارند ، ۲ ایستگاه در مجاورت پارک چیتگر واقع شده اند که ایستگاه مترو چیتگر مقابل درب شماره ۱ و ایستگاه مترو ایران خودرو مقابل درب های ۵ و ۷ می باشد.
پیست های دوچرخه سواری در میان انبوه درختان سرسبز یکی از جاذبه های قابل توجه پارک چیتگر می باشد، که شامل پیست های استقامت، بانوان، کوهستان و سرعت می باشد، همچنین در قسمت های مختلف پارک غرفه کرایه دوچرخه وجود دارد. آمار حضور جمعیت در پارک روزانه ۱۰ هزار نفر، روزهای تعطیل ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر و در روز ۱۳ فروردین ماه حدود ۷۰۰ هزار نفر تخمین زده شده است.

پارک چیتگر در حال حاضر دارای امکاناتی همچون ایستگاه و پیست دوچرخه سواری ، امکانات اسکیت‌سواری ، مجتمع فرهنگی ـ ورزشی ، باشگاه و زمین اسب سواری ، زمین بازی ، سالن اجتماعات و انبار ، ایستگاه آتش نشانی ، رستوران و بوفه ، ساختمان اداری ، پارکینگ ، آلاچیق ها و چادرهای اقامتی و دیگر فضاهای مشابه می باشد . بیشتر این امکانات در محدوده شرقی پارک استقرار یافته و محدوده غربی دارای امکانات خدماتی کمتری است و به صورت بکر و جنگلی باقی مانده است .
در پارک جنگلی چیتگر ، حدود ۱۴ کیلومتر جاده آسفالته درجه یک ( یک کیلومتر بلوار است ) و تقریباً ۵۰ کیلومتر جاده خاکی درجه دو ، وجود دارد .
طرح هایی که در مطالعات مقدماتی طرح جامع چیتگر پیشنهاد گردیده است عمدتاً طرح های باشند که حداکثر در ۱۰ درصد از محیط طبیعی مجموعه پارک دخل و تصرف خواهند  کرد . پیست اسکی روی چمن ، سالن اجتماعات برای سمینارهای بین المللی ، زمین اسکواش ، موزه اثرهای سبز ، باغ رز ، باغ ژاپنی و باغ پرندگان از جمله این فضاها می باشند .
با ایجاد این عملکردها و فضاها در محدوده پارک جنگلی چیتگر می توان آن را چشم انداز مجموعه ی عظیم تفرجگاهی در سطح ملی و حتی فراملی در نظر گرفت.
قرار گیری باغ موزه معماری باقابلیت جذب مخاطب در دل این محیط طبیعی و ارتباطش با مجموعه های ذکر شده که می‌توانند در تکمیل یکدیگر بکوشند ، باعث جذب جهانگردان و توریست ها از سراسر جهان خواهد شد .
در مجموع، منطقه ای که پارک چیتگر در آن قرار گرفته، بسته به نقاط مختلف آن، دارای پستی و بلندیهای بسیار و به همین نسبت نوسانات شیب زیادی است که از صفر درجه شروع و تا هشتاد درجه نیز می‌رسد. امتداد اصلی پارک در جهت شرقی-غربی قرار گرفته و پستی و بلندیهای عمده ی آن را تپه ماهور تشکیل می دهد.
با توجه به عبور مسیل چیتگر از وسط پارک ، این محدوده به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شده است . محدوده شرقی به مساحت تقریبی ۲۵۳ هکتار است، محدوده غربی مساحتی معادل ۶۵۸ هکتار را به خود اختصاص داده است . حداقل ارتفاع پارک چیتگر از سطح دریا ۱۲۲۵ متر و حداکثر آن ۱۳۱۳ متر و متوسط آن ۱۲۶۹ متر می باشد .

 

مجله های مرتبط:

سفرهای کوتاه آخر هفته (قسمت اول)

سفرهای کوتاه آخر هفته (قسمت سوم)